Wanneer je herhaaldelijk een beweging uitvoert ontstaat er een soort spoorvorming in het zenuwstelsel en daarmee in het brein. Dit heet in vaktaal de motorische engram wat de basis vormt voor alle toekomstige bewegingen. De beweegpatronen worden dus als het ware opgeslagen in het motorisch geheugen. Bewegingen worden hierdoor steeds doelgerichter en eenmaal vastgelegd, niet makkelijk meer verleerd. Denk maar aan zwemmen of fietsen. Dit heb je als kind geleerd en wanneer je nu in het water duikt of op een fiets stapt is het geen probleem dat engram uit te voeren.
Lopen is hier ook een goed voorbeeld van. Wanneer je nog klein bent heb je niet de kracht en coördinatie om rechtop te lopen. Je begint dus rollend en dan kruipend, langzaamaan ga je dingen vastpakken om te kunnen staan. Je slaat zo steeds een stukje extra informatie op in de engram en uiteindelijk kan je makkelijk zelf lopen. Je hebt immers door alle kleine stapjes ook genoeg kracht opgebouwd om rechtop te kunnen staan.
Het feit dat je beweegpatronen niet makkelijk verleerd is in deze gevallen dus echt een heel groot voordeel, maar het kan ook een valkuil zijn. Dit gebeurt vaak als we in een keer te veel hooi op onze vork willen nemen bij een training. Je kan op die manier snel gaan compenseren en zo een verkeerde engram aanleren. Eenmaal aangeleerd kan dit engram in een latere fase ineens tot vervelende blessures leiden. Dit kan twee verschillende uitingen hebben. De eerste uiting komt tot stand wanneer de weerstand verhoogd wordt. Wanneer de basis niet stevig genoeg is, terwijl de weerstand te hoog wordt zal je moeite hebben de beweging nog correct uit te voeren (de engram is niet correct, waardoor de verkeerde of niet alle spieren correct worden aangevuurd) en een foute beweging met een hoge weerstand is natuurlijk vragen om blessures. De tweede uiting is iets sluipender. De engram kan steeds een heel klein stukje aanpassen, wanneer de basis niet goed is zal dit steeds verder van de goede beweging (of goede houding) af komen te liggen. Hierdoor kan er langzaam een overbelasting ontstaan. Dit zijn die zeurende pijntjes waarvan je geen idee hebt waar ze vandaan komen.
De basis trainen wordt vaak als heel vervelend ervaren. Het ziet er namelijk vaak niet moeilijk of zwaar uit, maar ondertussen worden alle kleine stabiliserende spiertjes aan het werk gezet. Hierdoor zijn deze oefeningen (zeker voor een beginnende sporter, maar mogelijk ook wanneer je meer gevorderd bent) een enorme uitdaging om goed uit te voeren. Een kleine tip hierbij is ‘wanneer je niks voelt ben je waarschijnlijk niet goed aan de basis aan het werken’. Ook tijdens de simpelste oefeningen moet je merken dat je spieren goed aan het spannen zijn.
Een manier om te ervaren of jouw beweegbasis goed is kan het gebruik van een aquabag zijn. Doordat het water vrij kan bewegen geeft het een directe feedback op de stabiliteit tijdens een beweging. Dit kan helpen om de engram stapje voor stapje goed te krijgen. Nieuwsgierig geworden? Kom het zeker een keer proberen. Je zult versteld staan van voordelen van een correcte engram. En de basis trainen is zeker niet alleen voor beginners. De basis zal je altijd bij moeten houden en natuurlijk zijn er genoeg manieren om dit wel altijd uitdagend te houden.